Upamiętniony 19 czerwca 2020 roku w Tworkach.

Mieszkał z rodzicami – Zofią i Leonem – we wsi Tworki koło Siedlec. Kiedy rodzice zdecydowali się pomagać ukrywającym się w lesie Żydom, Boguś, bo tak go nazywano, był sześcioletnim dzieckiem. Codziennie odwiedzał wujka Antoniego Krasuskiego i swojego starszego kuzyna Wacława, który relacjonował potem, że Boguś był bardzo mądrym chłopcem. Zaciekawienie wzbudzało tylko to, że coraz częściej miał ze sobą tzw. kozy z chlebowego ciasta – regionalny wypiek sprzedawany na odpustach, który musiała przygotowywać w domu jego matka. Oznaczało to, że kobieta piekła chleb dużo częściej niż na początku okupacji. 13 lutego 1943 roku, czyli w dniu, w którym w gospodarstwie Krasuskich pojawili się Niemcy, Boguś był w domu razem z rodzicami. Funkcjonariusze niemieccy przeszukali zabudowania i znaleźli kryjówkę wraz z ukrywającymi się w niej Żydami. Ojcu Bogusia udało się zbiec i chłopiec został sam z matką. Wszyscy, także wyciągnięci ze schronu Żydzi, zostali dotkliwie pobici i w końcu rozstrzelani. Zofia próbowała zasłonić synka własnym ciałem, ale nic to nie dało.

Boguś Krakuski został upamiętniony przez Instytut Pileckiego 19 czerwca 2020 roku w Tworkach, kliknij tutaj, aby zobaczyć relację z uroczystości.