Władysława Krysiewicz - Instytut Pileckiego
Upamiętniona 6 października 2019 roku w Waniewie.
Mieszkała z mężem Stanisławem i pięciorgiem małych dzieci we wsi Waniewo. Rodzina wiodła skromne życie, utrzymując się z pracy na roli. Listopad 1942 roku, czyli moment likwidacji getta w pobliskich Sokołach, przyniósł tragiczne konsekwencje również dla rodziny Krysiewiczów. Kilkoro żydowskich uciekinierów pewnej nocy zapukało do okien ich domu. Mąż Władysławy zdecydował, że im pomoże, ukrywając ich w stodole. Przez prawie rok w dwóch połączonych tunelem jamach pod stodołą przebywało osiem osób. 8 września 1943 roku niemieccy żandarmi z posterunku w Tykocinie wtargnęli na teren zabudowań Krysiewiczów. Stanisław został dotkliwie pobity i rozstrzelany na miejscu. Stodołę podpalono, a uciekający z niej Żydzi zostali zastrzeleni na miejscu. Władysławę aresztowano i przewieziono na posterunek w Tykocinie. Miała możliwość ucieczki, ale nie skorzystała z niej. Wierzyła, że Niemcy pozwolą jej wrócić do dzieci, które ocalały i przebywały u sąsiadów. Tak się jednak nie stało: Władysława została poddana okrutnym przesłuchaniom i po dwóch dniach zamordowana.
W 1994 r. przyznano jej tytuł Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.
Historia małżeństwa Krysiewiczów pojawia się w dokumentach zgromadzonych w internetowej bazie świadectw Instytutu Pileckiego "Zapisy Terroru". O upamiętnionych mieszkańcach Waniewa mówią relacje: