Upamiętniony 4 czerwca 2020 roku w Sterdyni.

Mieszkał z żoną Emilią oraz przybraną córką Reginą, jej mężem Franciszkiem Augustyniakiem i ich synem Janem w pobliżu cegielni na terenie majątku w Paulinowie. Podczas okupacji niemieckiej jego rodzina pomagała ukrywającym się w okolicy Żydom i znalazła się przez to na sporządzonej specjalnie liście. W nocy z 23 na 24 lutego 1943 roku niemieccy żołnierze razem z tajemniczym cywilem, uchodzącym i podającym się za Żyda, pojawili się u Jana w domu. Okazało się, że to właśnie ten mężczyzna, który sam skorzystał kiedyś z pomocy Siwińskich i wielu innych okolicznych mieszkańców, był autorem listy, a Niemcy podczas zorganizowanej wtedy obławy skrupulatnie mordowali zapisane na niej osoby. Po wkroczeniu na teren gospodarstwa żołnierze domagali się wydania tajnej prasy, broni oraz wskazania kryjówki zbiegłych z niewoli żołnierzy Armii Czerwonej. W tej sprawie przesłuchiwali również zięcia Jana, Franciszka Augustyniaka. Kiedy okazało się, że mężczyźni nie przyznają się do zarzucanych im czynów i nie chcą współpracować, wyprowadzono ich przed dom i rozstrzelano. Przebywającego w tym czasie w domu dziesięcioletniego Jana Augustyniaka Niemcy zamknęli w szafie, a Reginie nie pozwolili wyjść z domu za mężem i ojczymem.

Jan Siwiński został upamiętniony przez Instytut Pileckiego 4 czerwca 2020 roku w Sterdyni, kliknij tutaj, aby zobaczyć relację z uroczystości.