Od masowej rozrywki dla ludu, po wielką sztukę. Niemiecki ekspresjonizm filmowy | Wykład - Instytut Pileckiego

Zapraszamy do warszawskiej Galerii Instytutu Pileckiego w Domu Bez Kantów na wykład dr Eweliny Michty z Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego!

Lata dwudzieste w historii Niemiec nazywano złotymi ze względu na szczególny rozkwit nauki, techniki, kultury i sztuki. Ówczesne Niemcy z powodzeniem mogły rywalizować w wielu dziedzinach z Paryżem, Londynem czy Nowym Jorkiem. Berlin oszalał na punkcie kina, które stało się masową rozrywką. W 1909 roku Paul Davidson otworzył w stolicy kino mieszczące 1200 osób, a 15 lat później sprzedano tam 400 milionów biletów na seanse filmowe.

Do popularności kina przyczyniła się największa i najbardziej znana w Europie fabryka snów, czyli wytwórnia filmowa UFA, powstała w 1917 roku w Babelsbergu pod Berlinem, produkująca około 600 filmów rocznie. Założona w 1921 roku przez okultystę Albina Graua Wytwórnia Prana-Film nie mogła pochwalić się równie dobrym wynikiem, zapewne dlatego, że jej założeniem było stawianie nie na liczbę produkcji, lecz na ich tematykę – zjawisk nadprzyrodzonych, czego efektem jest m.in. niemy film grozy z 1922 roku, pod tytułem „Nosferatu – symfonia grozy”, w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Dzieło uznawane jest za pierwszy horror w historii kina i jedno z najwybitniejszych dzieł niemieckiego ekspresjonizmu. Scenariusz opracowano w formie wolnej adaptacji znanej powieści „Drakula” Brama Stokera. Obraz zyskał miano kultowego, a odtwórca głównej roli hrabiego Orloka – Max Schreck wcielił się w swego bohatera tak sugestywnie, iż był posądzany o wampiryzm, a jego nazwisko stało się w Niemczech synonimem zła. 

Do zobaczenia!

9 stycznia, 18:00
Galeria w Domu Bez Kantów, Krakowskie Przedmieście 11, Warszawa