II Wojna Światowa: świadkowie i pamięć | Część 3: Wojna o pamięć - Instytut Pileckiego

Przed nami ostatnie webinarium w ramach cyklu "II WOJNA ŚWIATOWA: ŚWIADKOWIE I PAMIĘĆ" organizowanego wspólnie przez Instytut Pileckiego i Muzeum Narodowe II Wojny Światowej w Nowym Orleanie.

Trzecie spotkanie poświęcone zostanie kulturze pamięci i rozbieżności narracji o II Wojnie Światowej. Dymiące kominy Auschwitz, ruiny Londynu, bitwa o Monte Cassino, wybuch bomby atomowej, ustalenia w Jałcie – czy możemy mówić o wspólnym mianowniku, tożsamym dla wszystkich narodów, które zostały dotknięte wydarzeniami sprzed 76 lat? Na te i inne pytania odpowiedzą goście dr. Wojciecha Kozłowskiego (Instytut Pileckiego): dr Alexandra Richie (historyk), dr Gordon „Nick” Mueller i dr Robert Citino (Muzeum Narodowe II Wojny Światowej w Nowym Orleanie) oraz Tomasz Stefanek (Instytut Pileckiego).

Webinarium odbędzie się na platformie Zoom oraz będzie transmitowane live na Facebooku Instytut Pileckiego. Dyskusja będzie tłumaczona symultanicznie na język polski.

Zarejestruj się za pomocą linku poniżej:

https://zoom.us/webinar/register/WN_eae44MNcRlW3xjWtpT_wdA

Paneliści:

dr Robert Citino, dyrektor wykonawczy Instytutu Badań nad Wojną i Demokracją oraz Samuel Zemurray Stone Senior Historian. Uznany historyk wojskowości i naukowiec, autor dziesięciu książek, m.in. "Odwrót Wehrmachtu: Prowadzenie przegranej wojny 1943 r.", "Zagłada Wehrmachtu: Kampanie 1942 roku" oraz "The German Way of War: From the Thirty Years' War to the Third Reich", a także wielu artykułów na temat II wojny światowej i XX-wiecznej historii wojskowości. Regularnie udziela wywiadów i publikuje w czasopismach popularnonaukowych, takich jak "World War II”. Dr Citino jest blisko związany z amerykańskim wojskiem; przez rok wykładał na Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point, a przez dwa lata na uczelni wojskowej U.S. Army War College.

Gordon „Nick” Mueller jest dyrektorem i emerytowanym dyrektorem generalnym Muzeum Narodowego II Wojny Światowej w Nowym Orleanie. Dr Mueller asystował historykowi Stephenowi Ambrose’owi przy założeniu instytucji, która z początku nosiła nazwę The National D-Day Museum. Przewodniczył organizacji jako prezes zarządu od 1998 roku, podczas pozyskiwania funduszy i budowy muzeum, do wielkiego otwarcia 6 czerwca 2000 roku. Na stanowisku dyrektora i dyrektora generalnego kształtował rozwój, wizerunek i społeczne oddziaływanie muzeum. Odegrał kluczową rolę w zebraniu ponad 280 mln dolarów z kwoty 400 mln dolarów potrzebnych na rozbudowę muzeum w centrum Nowego Orleanu. Mueller objął stanowisko dyrektora i emerytowanego dyrektora generalnego w lipcu 2007 roku, kiedy głównym kierownikiem muzeum został dotychczasowy zastępca dyrektora wykonawczego i dyrektor ds. operacyjnych Stephen Watson. Zanim dr Mueller rozpoczął karierę muzealniczą, przez 33 lata pracował jako profesor historii europejskiej na uniwersytecie w Nowym Orleanie. Za czasów profesury zajmował również stanowisko dziekana, rektora oraz założyciela i prezesa Parku Badań Naukowych i Technologii [Research and Technology Park]. Jest także założycielem Metropolitan College i sieci kampusów regionalnych, Rady Biznesu i Szkolnictwa Wyższego [Business-Higher Education Council] i międzynarodowych programów studenckich, w ramach których od 1973 roku już ponad 10 tys. studentów miało okazję studiować w 10 różnych państwach. Pracował także na stanowiskach kierowniczych w narodowych związkach szkolnictwa wyższego. Jest członkiem University Continuing Education Hall of Fame. Jego pasje to podróże, narciarstwo i żeglarstwo. Dr Mueller otrzymał tytuły naukowe uczelni Stetson University (BA) oraz uniwersytetu Karoliny Północnej (magisterium i doktorat), a także kształcił się podyplomowo na Uniwersytecie Yale, Uniwersytecie Harvarda i kilku uniwersytetach europejskich.

Tomasz Stefanek, historyk idei, kierownik programowy Instytutu Pileckiego. Ekspert w dziedzinie historii w przestrzeni publicznej i kultury pamięci. Realizował projekty badawcze, edukacyjne i wystawiennicze we współpracy z Muzeum Historii Polski i Muzeum Powstania Warszawskiego, m.in. wystawę „Warschauer Aufstand / Warsaw Rising 1944” w muzeum Topografii Terroru w Berlinie (2014). Współtwórca wystawy stałej Muzeum Emigracji w Gdyni (2015), kolekcji cyfrowej „Zapisy Terroru” (2016) oraz kurator wystawy „Lemkin: Świadek wieku ludobójstwa” (2018) zorganizowanej przez Instytut Pileckiego. Autor i redaktor książek oraz artykułów na temat filozofii politycznej, historii idei i kultury pamięci.

Moderacja:

dr Wojciech Kozłowski, dyrektor Instytutu Pileckiego, ośrodka badawczego z siedzibą w Warszawie, redaktor naczelny wydawanego przez Instytut czasopisma naukowego „Studia nad Totalitaryzmami i Wiekiem XX”. Absolwent historii na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat w zakresie mediewistyki obronił na Central European University w Budapeszcie. Był stypendystą New Europe College w Bukareszcie, jako visiting scholar prowadził badania na Wydziale Historii Uniwersytetu Harvarda.

O Muzeum Narodowym II Wojny Światowej w Nowym Orleanie:

Muzeum Narodowe II Wojny Światowej prezentuje amerykańskie doświadczenie wojny, która odmieniła świat. Instytucja, która przybliża przyczyny wybuchu największego konfliktu w dziejach ludzkości oraz drogi do zwycięstwa, dąży do tego, aby kolejne pokolenia rozumiały cenę wolności i czerpały inspirację z poznawania historii. Jest to instytucja prywatna, której Kongres Stanów Zjednoczonych powierzył rolę oficjalnego amerykańskiego muzeum II wojny światowej. Na terenie kompleksu muzealnego znajduje się pięć okazałych gmachów przeznaczonych na wystawy, pracownie konserwatorskie, hotel, teatr i restauracje. Nowy Orlean zasłynął jako miejsce powstania tzw. łodzi Higginsa – barek desantowych, które transportowały amerykańskich żołnierzy podczas wszystkich najważniejszych morskich operacji desantowych w czasie II wojny światowej. Nazwa łodzi pochodzi od Andrew Jacksona Higginsa, który wraz z 30 tysiącami pracowników przedsiębiorstwa Higgins Industries zaprojektował, zbudował i przetestował w Luizjanie 20 tysięcy okrętów. Prezydent Dwight Eisenhower nazwał Higginsa „człowiekiem, który wygrał dla nas wojnę”.

O Instytucie Pileckiego:

Instytut Pileckiego to nowoczesna instytucja naukowa prowadząca projekty badawcze, wystawiennicze, edukacyjne i kulturalne. „Zawołani po imieniu”, odznaczenie "Virtus et Fraternitas", wystawa poświęcona Witoldowi Pileckiemu w Berlinie czy internetowa baza świadectw „Zapisy Terroru” - to tylko niektóre z przedsięwzięć, podejmowanych przez Instytut. Wszystkie one służą pogłębieniu refleksji nad polskim doświadczeniem konfrontacji z dwoma totalitaryzmami - niemieckim i sowieckim. Zadaniem Instytutu Pileckiego jest także popularyzacja polskiej historii poza granicami kraju. Pierwszy zagraniczny oddział Instytutu działa od 2019 roku w Berlinie. Współpracując z niemieckimi instytucjami kulturalnymi i naukowymi, realizuje szereg przedsięwzięć, w tym zwłaszcza szeroki program poszukiwań archiwalnych.

W grafice wykorzystano zdjęcia:

1. Zdjęcie rodziny królewskiej z Londynu: Imperial War Museum
2. Bomba atomowa: National Archives and Records Administration, College Park, ID: 535795
3. Jałta: National Archives and Records Administration, College Park, ID: 342-FH-3A48363-60744AC
4. Witold Pilecki: Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau
5. Brama Auschwitz: Instytut Pamięci Narodowej
6. Flaga Polska: NAC
7. Żołnierze z flagą amerykańską: National Archives, College Park, id: 169140336