Julianna Postek - Instytut Pileckiego
Upamiętniona 30 czerwca 2019 roku w Stoczku.
Mieszkała razem z mężem Stanisławem i ośmiorgiem dzieci w Stoczku, w ówczesnym powiecie sokołowsko-węgrowskim. Pomagała mężowi prowadzić gospodarstwo, choć znała się również na krawiectwie. Na początku wojny, w 1939 roku, dom Postków spłonął. Nowy, dużo skromniejszy, wybudowali dopiero w 1941 roku. Mimo trudnych warunków życia i dużej rodziny, w 1942 roku Postkowie zdecydowali się ukryć w piwnicy na podwórzu troje nieznajomych Żydów z Warszawy. Po likwidacji getta w Stoczku dołączyły do nich kolejne trzy osoby, dla których Stanisław wybudował osobny schron. Bunt w obozie Treblinka II przywiódł do ich gospodarstwa kolejnych Żydów. Ostatecznie ukrywało się tam 17 osób. 5 września 1943 roku na terenie posesji pojawili się niemieccy żandarmi. Odnaleziono obie kryjówki. Żydów zastrzelono, a Julianna została skatowana przez Niemców. Zmarła następnego dnia w wyniku poniesionych obrażeń.
Historia rodziny Postków pojawia się w dokumentach zgromadzonych w internetowej bazie świadectw Instytutu Pileckiego "Zapisy Terroru". O upamiętnionych mieszkańcach Stoczka mówią relacje:
Cecyli Borkowskiej (relacja pierwsza, relacja druga)