Nie wolno było płakać - Instytut Pileckiego

Film dokumentalny "Nie wolno było płakać" to historia byłych więźniarek niemieckich obozów koncentracyjnych. Aresztowane za działalność konspiracyjną, wysiedlone z dnia na dzień z własnych domów, wypędzane z powstańczej Warszawy.

 
Były kobietami, którym zabrano młodość, były dziewczynkami, którym skradziono dzieciństwo. Bohaterki filmu trafiły do KL Auschwitz-Birkenau, KL Bergen-Belsen, KL Ravensbrück. Patrzyły na egzekucje swoich koleżanek, o ich być albo nie być decydował przypadek. Niektórych wypadków nie przewidziałby najlepszy scenarzysta.

"W obozie nie wolno było płakać, jeśli płaczesz to już po tobie" – mówi w filmie Alicja Kubecka, była więźniarka Ravensbrück. Na łzy mogły sobie pozwolić dopiero, gdy zostały wyzwolone przez aliantów. Zanim to nastąpiło, przeżyły jednak kolejny dramat: marsze śmierci.
 
Koniec wojny nie oznaczał końca cierpienia. Powrót do domu, zagubione rodziny, traumy byłych więźniów i nieuchwytny ból przekazywany z pokolenia na pokolenie niczym rodzinne dziedzictwo. Jedna z bohaterek filmu mówi „zaczęło się prawie normalne życie”.
 
Film powstał w koprodukcji z Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym.
__________
„Nie wolno było płakać”
reż. Michał Miziołek, Małgorzata Grygiel, Wojciech Saramonowicz
scen. Małgorzata Grygiel, Michał Miziołek
 
Premiera 8 maja, 2023 r. w 78. rocznicę zakończenia II wojny światowej.