Alina Dąbrowska cz. 3. - Instytut Pileckiego
Alina Dąbrowska cz. 3.
Alina Dąbrowska (ur. 1923 r.) opowiada o czasie, w którym byłą więźniarką Auschwitz. Wspomina przyjazd do Oświęcimia, golenie głów i tatuowanie. Wyjątkowo trudnym przeżyciem dla pani Aliny było wejście do baraku, w którym miała spać. Widok setek łysych kobiet, krzyczących i płaczących, sprawił, że poczuła się jak w piekle. Pani Alina w Auschwitz zachorowała na tyfus, co prawdopodobnie było wynikiem eksperymentów medycznych. Z czasów choroby zapamiętała ogromne pragnienie i majaki, w których widziała swoją mamę. W czasie, gdy Pani Alina dochodziła do siebie, rodzina wysłała jej paczkę, ale rzeczy zostały rozkradzione. Jedną z prac, które Alina Dąbrowska wykonywała w obozie było robienie spisów osób, które zmarły. W wykazach wszyscy umierali na zapalenie płuc lub podobne dolegliwości. W 1944 roku w Auschwitz masowo mordowano Żydów. Pani Alina wspomina jak zachowywali się Żydzi idący do gazu. Wszyscy byli przekonani, że idą do kąpieli. Raz jej koleżanka krzyknęła, że zginą - nikt nie uwierzył. Ponieważ Żydów, których mordowano było tak dużo – część, jeszcze zamroczona, była wrzucana do dołów i spalana żywcem. Latem 1944 roku wybuchł bunt więźniów żydowskich. Pani Alina widziała chowających się Żydów, z krematorium dobiegały odgłosy strzałów i śpiewów. Potem zobaczyła w innym miejscu skrępowanych Żydów, z których co 10 został zamordowany. W grudniu 1944 roku powieszono 4 Żydówki, które dostarczyły proch do krematorium. Przed śmiercią krzyknęły „Niech żyje Polska”. Pani Alina była świadkiem selekcji; wybierano wtedy osoby, które wyglądały mizernie, niezdolne do pracy. SS-man dokonujący selekcji miał zakrzywioną laskę, którą łapał za głowy kobiet. Zdarzało się, że kobietom udało się ujść z życiem, ponieważ miały intymne relacje z SS-manami. Pani Alina nie myślała o ucieczce, łatwo było popełnić samobójstwo rzucając się na druty, które były pod napięciem elektrycznym. Alina Dąbrowska chodziła tam czasem wieczorami czytać książki. W Auschwitz Niemcy pozwolili na koncerty na świeżym powietrzu. Dyrygowała tam kuzynka Gustawa Mahlera. Koncerty dawały chwilę wytchnienia, pozwalały na uśmiech – zdarzało się bowiem, że artyści zmieniali słowa piosenek, żeby dostosować je do aktualnej sytuacji. Oddzielną sprawą były specjalne koncerty dla SS-mannów, podczas których organizowano striptizy. Jeden z SS-mannów, zakochany w koleżance pani Aliny, zaprowadził je na taki koncert. Pozwolił im też pójść do Birkenau, wtedy doszło do ostrzału z samolotu, co dawało im nadzieję na likwidację obozu i koniec wojny.
#obozy_koncentracyjne #zbrodnie_niemieckie #okupacja #Zagłada_Żydów
Zobacz także
- Brunon Piekarski cz. 2.
Świadkowie Epoki
Brunon Piekarski cz. 2.
Brunon Piekarski (ur. 1929), członek Ruchu Oporu Armii Krajowej i organizacji Armia Podziemna na terenie Wolbromia. Został aresztowany przez UBP w 1945 roku. Opowiada o trudnościach na jakie napotykał po wyjściu z więzienia.
#zbrodnie komunistyczne - Krzysztof Krogulec
Świadkowie Epoki
Krzysztof Krogulec
Krzysztof Krogulec (ur. 1958 w Kielcach), syn Władysława Krogulca, który jako jeden z nielicznych przeżył krwawą pacyfikację Michniowa w dniach 12-13 lipca 1943 r.
#dzieci#zbrodnie_niemieckie#okupacja#konspiracja - Wiesław Krawczykowski
Świadkowie Epoki
Wiesław Krawczykowski
Wiesław Krawczykowski (ur. 1928 r. w Warszawie), opowiada o swojej działalności w Szarych Szeregach, o 25 dniach Powstania Warszawskiego oraz deportacji do KL Mauthausen.
#obozy_koncentracyjne#deportacje_zesłanie#zbrodnie_niemieckie#okupacja#konspiracja#Powstanie_Warszawskie