Boją się pokazać twarze, ale każdy z nich ma swoją historię, którą pragnie wykrzyczeć albo… wyśpiewać. Z okazji rocznicy wyborów na Białorusi zapraszamy do wysłuchania podcastu o ludziach, którzy na różne sposoby sprzeciwiają się reżimowi Łukaszenki.

dzielić cierpienie
to za mało
tylko podzielona radość pomnoży nasze siły
pomoże wyjść na światło

Ten fragment wiersza Dmitrija Strocewa wybrzmiał na wernisażu wystawy „Belarus lebt!”, organizowanej przez berliński oddział Instytutu Pileckiego. Dziś, w rocznicę wyborów na Białorusi, dzielimy się opowieścią o roku pokojowych protestów. Białorusini sprzeciwiają się reżimowi Aleksandra Łukaszenki, który pełni funkcję prezydenta nieprzerwanie od 1994 r. Ostatnie wybory zmobilizowały opozycję, ale choć na ulice wychodziły wielotysięczne manifestacje, a Białorusini oddali swoje głosy w wyborach, Łukaszenka nie oddał władzy.

W naszym reportażu Andrej Lankiewicz, fotograf i kurator wystawy, oprowadza po „Belarus lebt!”, a co najważniejsze – pozwala wejść w głąb kadrów, opowiadając o bohaterach protestów: ludziach, którzy nie bali się wyjść na ulice, białoruskich dziennikarzach, artystach, Wolnym Chórze. – Żeby na wernisaż przyjechał chór, artyści z Białorusi, ludzie, którzy byli w więzieniach i są prześladowani, konsultanci i pracownicy ambasad włożyli ogromny wysiłek, ale to też pokazuje, że my, Polacy, mamy dużą empatię wobec tej historii – mówi Hanna Radziejowska, szefowa berlińskiego oddziału Instytutu Pileckiego.

Zapraszamy na dźwiękową podróż pt. „Berlin – Warszawa – Mińsk”. Na prośbę naszych bohaterów zachęcamy do udostępniania tego podcastu, bo o to właśnie apelują Białorusini: aby jak najwięcej osób poznało tę historię.