Dla autorów - Instytut Pileckiego

Redakcja czasopisma „Studia nad Totalitaryzmami i Wiekiem XX” nie pobiera od autorów opłat na żadnym etapie. Aplikowanie, procedowanie, recenzowanie oraz publikacja artykułu są bezpłatne.


Zasady przygotowania tekstów do rocznika
„Studia nad Totalitaryzmami i Wiekiem XX”
„Totalitarian and 20th Century Studies”

Uwagi ogólne

 

  1. Prosimy o przygotowanie tekstów w języku polskim, chyba że Autor jest obcojęzyczny, wtedy poprosimy od razu o wersję w języku angielskim. Artykuły będą przekładane na drugi język przez naszych tłumaczy.
  2. Prosimy o dołączenie do tekstu głównego:

a) streszczenia na 900–1200 znaków,

b) bibliografii spełniającej wymogi systemu APA,

c) notki o autorze w formule: stopień naukowy, imię i nazwisko, opis (afiliacja, osiągnięcia zawodowe i naukowe, zainteresowania – na 300–600 znaków), wybrane publikacje w formule: tytuł (rok wydania) / tytuł, w: tytuł, tom, numer (rok wydania).

 

Tekst główny

 

  1. Tekst powinien być napisany czcionką Times New Roman o wielkości 12 pkt, z interlinią 1,5, bez dodatkowych odstępów. Marginesy: standardowe, 2,5 cm z obu stron. Strony numerowane.
  2. Na początku zamieszczamy tytuł artykułu, następnie nazwisko autora.
  3. Tekst artykułu może być podzielony na mniejsze jednostki (podrozdziały) z wyboldowanymi tytułami.
  4. Po tytułach i podtytułach nie stawiamy kropki.
  5. W tekście głównym możliwe są wypunktowania: numerowane cyframi (1., 2., 3.), literami (a., b., c.) lub wypunktowania po myślniku (–).
  6. Tytuły publikacji wzmiankowane w tekście zapisujemy kursywą bez cudzysłowu, tytuły czasopism prosto w cudzysłowie.
  7. Kursywą zapisujemy także zwroty obcojęzyczne, np. sine qua non, de facto, a priori (kursywa nie obejmuje znaków interpunkcyjnych oddzielających różne tytuły lub zwroty obcojęzyczne).

UWAGA: w innych przypadkach nie stosujemy kursywy.

  1. W tekście głównym prosimy nie stosować podkreśleń i pogrubień.
  2. Przywołane po raz pierwszy nazwiska podajemy w pełnym brzmieniu z imieniem, dalej mogą występować tylko nazwiska.
  3. Wszystkie cytaty dajemy fontem prostym: krótsze w tekście w cudzysłowie, dłuższe niż trzylinijkowe przytaczamy bez cudzysłowu, w osobnym akapicie, oddzielając je z obu stron (od poprzedzającego i następującego po nich tekstu) dodatkową interlinią, wielkość czcionki – 12 pkt., i dodając wcięcie akapitowe.
  4. Sygnalizując skrócenie cytatu (wycięcie fragmentu), używamy wielokropka w nawiasie kwadratowym […], oddzielonego spacjami od reszty tekstu (tak również sygnalizujemy wycięcie fragmentu początkowego, jeśli cytat nie zaczyna się od początku zdania, i końcowego, jeśli cytat został urwany przed końcem zdania).
  5. Po cytacie zawsze dajemy informację o źródle, zgodną ze standardami APA w nawiasie (po samym tekście lub po zamykającym cudzysłowie, w przypadku krótszego cytatu), ale przed kropką zamykającą zdanie: cytat (źródło). lub „cytat” (źródło).
  6. Zapis cytatu w cytacie zaznaczamy cudzysłowem francuskim «».

 

Zasady sporządzania przypisów i adresów bibliograficznych zgodne ze standardami APA

 

  1. Przypisy bibliograficzne zamieszczamy w nawiasach okrągłych w tekście głównym – po właściwym cytacie lub przywołaniu, przed kropką kończącą zdanie lub innym znakiem interpunkcyjnym, jak przecinek czy dwukropek.
  2. Przypisy zawierające dodatkowy komentarz zamieszczamy na dole strony, numerowane kolejno cyframi arabskimi (1, 2, 3). Jeśli umieścimy w nich odwołanie do jakiejś publikacji lub cytat, musi to być oznaczone jak w przypadku tekstu głównego – informacją w nawiasie okrągłym po tekście lub cytacie.

 

Przypisy bibliograficzne

Przypisy bibliograficzne w systemie APA są odsyłaczem do pełnego zapisu umieszczonego w bibliografii.

 

  1. Monografia, artykuł w czasopiśmie, artykuł/rozdział w publikacji zbiorowej (publikacja wydana drukiem)

nazwisko autora/redaktora, rok wydania, ew. numer strony (przedział z półpauzą bez spacji)

 

Przykłady:

(Arend, 2017) – bez podawania strony

(Fiała, 1991, s. 340) – powołanie na jedną stronę

(Greif, 2001, s. 55–65) – powołanie na przedział stron

(Blatt, 2010, s. 175 i nn.) – powołanie na fragment zaczynający się na podanej stronie

(Zajączkowski, Sheerin, 1988) – publikacja dwóch autorów

(Juszkiewicz i in., 1993) – publikacja wielu autorów, w przypadku powołania na całą książkę, a nie na pojedynczy tekst

(Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 113–114) – w przypadku tekstu bez podanego autora/redaktora

(Willenberg, 2004; Blatt, 2010) – w przypadku przywołania w jednym przypisie dwóch publikacji, oddzielenie średnikiem

(Proszyk, 2011; Proszyk, 2012) – w przypadku przywołania w jednym przypisie dwóch publikacji tego samego autora, oddzielenie średnikiem

(Gozdawa-Gołębiowski, 1992, s. 357; zob. też: Matusak, 2002, s. 506) – w przypadku, gdy konieczna jest gradacja przywołanych tytułów (zob. też, por. itd.)

 

UWAGA: jeśli powołujemy się na więcej publikacji danego autora z jednego roku, konieczny jest zapis z litera alfabetu odpowiednią do zapisu w bibliografii: (Gozdawa-Gołębiowski, 1973a)

 

  1. Archiwalia

UWAGA: klasyczna APA nie uwzględnia archiwaliów, dajemy więc tutaj opis analogiczny do opisu publikacji wydanej drukiem w ten sposób, by przywoływany tekst był możliwy do odnalezienia w bibliografii.

tytuł dokumentu / nazwisko autora, rok wydania/powstania, ew. numer strony/karty

 

Przykłady:

(Relacja Adama Przyborowskiego, 1973) – w przypadku powołania na całe źródło

(List M. Jakubika do J. Gozdawy-Gołębiowskiego, b.d.) – w przypadku, gdy dokument nie jest datowany

(Skroczyński, b.d., s. 91) – w przypadku, gdy podany jest autor odrębny od tytułu

(Sprawozdanie z 24 lutego 1943 roku, 1943, s. 1) – w przypadku powołania na konkretny fragment, który jest w źródle paginowanym

(AAN, AK, sygn. 203/X-68, 1943) – w przypadku, gdy powołujemy się na większą jednostkę archiwalną, a nie na pojedynczy dokument (np. cały zespół, teczkę itd.)

 

Bibliografia

 

  1. Monografia:

Nazwisko autora/redaktora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł. Miejsce wydania: wydawca.

 

Przykłady:

Dunin-Wąsowicz, K. (1983). Ruch oporu w hitlerowskich obozach koncentracyjnych 1933–1945. Warszawa: PWN.

Bem, M. (red.). (2012). Sobibór. Bunt wobec wyroku. Warszawa: Ośrodek Karta.

Segev, T. (2012). Siódmy milion. Izrael – piętno Zagłady (tłum. B. Gadomska). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. – w przypadku książki tłumaczonej

Oster, M. (2006). Gehinom znaczy piekło. Przeżyłem getto i dziewięć obozów (oprac. E.H. Łazoryk). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. – analogicznie w przypadku konieczności dodania innej informacji, np. o opracowaniu

Sofsky, W. (2008). Die Ordnung des Terrors: Das Konzentrationslager. (wyd. 6). Frankfurt am Main: S. Fischer Verlag. – w przypadku kolejnego wydania

Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. (1924), t. IV: Województwo lubelskie. Warszawa: GUS. – w przypadku tekstu bez podanego autora/redaktora

 

  1. Artykuł w czasopiśmie

Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł [prosty!], Tytuł czasopisma, nr/tom, strony.

 

Przykłady:

Maciejewski, M. (1981). Rozwój narodowosocjalistycznej ideologii w Niemczech po pierwszej wojnie światowej, Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi, nr 7, s. 57–112.

Głownia, J., Rażmowski, W. (1990). Akcja na obóz zagłady w Treblince. Ocalmy od zapomnienia, Barbakan. Kwartalnik Turystyczno-Krajoznawczy Mazowsza, nr 3/142, s. 27–36.

Bitwa niemiecko-niemiecka (1943). Biuletyn Informacyjny, nr 35, s. 7. – w przypadku gdy nie ma oznaczonego autora

 

  1. Artykuł/rozdział w publikacji zbiorowej

Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł artykułu. W: Inicjał imienia, Nazwisko redaktora (red.), Tytuł publikacji (strony). Miejsce wydania: wydawca.

 

Przykłady:

Gawron, E. (2012). Powojenna emigracja Żydów z Polski. Przykład Krakowa. W: M. Adamczyk-Garbowska, F. Tych (red.), Następstwa zagłady Żydów. Polska 1944–2010 (s. 413440). Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Skibińska, A. (2018). Powiat biłgorajski. W: B. Engelking, J. Grabowski (red.), Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski, t. I (s. 191–382). Warszawa: Centrum Badań nad Zagładą Żydów. – w przypadku publikacji wielotomowej

Höss, R. (1972). Wspomnienia Rudolfa Hössa. W: Oświęcim w oczach SS. Höss, Broad, Kremer (wybór, oprac. i przypisy J. Bezwińska, D. Czech; tłum. E. Kocwa, J. Rawicz). Oświęcim: Państwowe Muzeum w Oświęcimiu. – w przypadku konieczności zapisu opracowania i tłumacza

 

  1. Publikacje internetowe

Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł tekstu. Pobrane z: adres strony [dostęp: data dzienna].

 

Przykłady:

Rusiniak-Karwat, M. (2017). 60. rocznica śmierci Emila Sommersteina. Pobrane z: https://sztetl.org.pl/pl/aktualnosci/60-rocznica-smierci-emila-sommersteina [dostęp: 13.09.2019].

Historia. Pobrane z: http://www.jhi.pl/instytut/historia [dostęp: 17.05.2018]. – w przypadku, gdy autorstwo nie jest oznaczone

 

  1. Archiwalia

Tytuł. (rok wydania). Nazwa archiwum, Zespół, sygn., ew. karta/strona.

 

Przykłady:

Relacja Adama Przyborowskiego, 27 sierpnia 1973 roku. (1973). AAN, AGG, sygn. 42, k. nlb.

List M. Jakubika do J. Gozdawy-Gołębiowskiego. (b.d.). AAN, AGG, sygn. 42., k. nlb. – w przypadku, gdy dokument nie jest datowany

Skroczyński, A. (b.d.). Zarys historii Obszaru Warszawskiego ZWZ i AK. Relacja Albina Skroczyńskiego. AAN, IH PAN, sygn. A178/6. – w przypadku, gdy podany jest autor odrębny od tytułu

Sprawozdanie z 24 lutego 1943 roku. (1943). AAN, Antyk, sygn. 228/17-6, t. I, k. 34. – w przypadku powołania na konkretny fragment, który jest w źródle paginowanym

AAN, AK, sygn. 203/X-68. (1943). – w przypadku, gdy powołujemy się na większą jednostkę archiwalną, a nie na pojedynczy dokument (np. cały zespół, teczkę itd.)

Ustawa z dnia 27 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. (2018). Dz.U. 2018 poz. 1277. Pobrane z: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180001277 [dostęp: 03.09.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie

Gross Daniel Bernard. (b.d.). W: Baza danych parlamentarzystów RP z okresu międzywojennego. Pobrane z: https://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000000499&find_code=SYS&local_base=ARS10 [dostęp: 03.09.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie

Relacja Franciszka Bachniaka. (1948). Pobrane z: www.zapisyterroru.pl/dlibra/publication/2764/edition/2745/content [dostęp: 28.08.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie

 

UWAGA: jeśli powołujemy się na więcej publikacji danego autora z jednego roku, konieczny jest zapis z litera alfabetu odpowiednią do zapisu w bibliografii (zob. bibliografia):

Gozdawa-Gołębiowski, J. (1973a). W obozie zagłady, Za i Przeciw, nr 42, s. 16–17.

Gozdawa-Gołębiowski, J. (1973b). Spisek, Za i Przeciw, nr 44, s. 16–17.

 

UWAGA: adresy bibliograficzne książek rosyjskojęzycznych winny być transliterowane według https://sjp.pwn.pl/zasady/308-76-B-Transkrypcja-wspolczesnego-alfabetu-rosyjskiego;629697.html

 

Inne kwestie wydawnicze (wielkie litery, skróty itp.):

  1. Małą literą piszemy nazwy godności: prezydent RP, premier, dowódca AK, papież (papież Jan Paweł II, papież Polak).
  2. Pisownię wielkimi literami można stosować pod warunkiem, że nazwa odnosi się do konkretnej osoby i występuje w pełnym brzmieniu, np.: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spotkał się z gen. Andersem.
  3. Małą literą piszemy nazwy wydarzeń historycznych, chyba że słownik podaje inaczej, np. wojna światowa, stan wojenny, zimna wojna.
  4. Wielkie litery przy poniższych wyrażeniach: Powstanie Warszawskie, Okrągły Stół, Rząd Polski na Uchodźstwie (przy użyciu pełnej nazwy), „Solidarność” (rozumiana jako ruch społeczny; związek zawodowy – NSZZ „Solidarność”), Naczelny Wódz (Sikorski – premier i Naczelny Wódz), Gestapo
  5. Przełom lat w datach: (istotne przy podpisywaniu zdjęć) 1939/1940.
  6. Skróty i liczby: tys. (ale 5432, 10 123), mln, proc. ok. (na początku zdania: Około), na przykład;
  7. Rozwinąć r. – rok, w. – wiek
  8. Daty życia: 1920–2010 lub ur. 1920 w Warszawie, zm. 2010 w Krakowie
  9. Zapis lat: 1987–1989, a nie 1987-89, zawsze z półpauzą (–) bez spacji
  10. II wojna światowa, a nie druga wojna światowa
  11. lata sześćdziesiąte
  12. Stosujemy odsyłacz zob., a nie patrz
  13. Tytuły naukowe: prof., dr, ks. (na początku zdania Profesor, Doktor, Ksiądz)
  14. Błędy w tytułach, datach, tekstach cytowanych itp. zaznaczamy [sic!].