Dla autorów - Instytut Pileckiego
Zasady przygotowania tekstów do rocznika
„Studia nad Totalitaryzmami i Wiekiem XX”
„Totalitarian and 20th Century Studies”
Uwagi ogólne
- Prosimy o przygotowanie tekstów w języku polskim, chyba że Autor jest obcojęzyczny, wtedy poprosimy od razu o wersję w języku angielskim. Artykuły będą przekładane na drugi język przez naszych tłumaczy.
- Prosimy o dołączenie do tekstu głównego:
a) streszczenia na 900–1200 znaków,
b) bibliografii spełniającej wymogi systemu APA,
c) notki o autorze w formule: stopień naukowy, imię i nazwisko, opis (afiliacja, osiągnięcia zawodowe i naukowe, zainteresowania – na 300–600 znaków), wybrane publikacje w formule: tytuł (rok wydania) / tytuł, w: tytuł, tom, numer (rok wydania).
Tekst główny
- Tekst powinien być napisany czcionką Times New Roman o wielkości 12 pkt, z interlinią 1,5, bez dodatkowych odstępów. Marginesy: standardowe, 2,5 cm z obu stron. Strony numerowane.
- Na początku zamieszczamy tytuł artykułu, następnie nazwisko autora.
- Tekst artykułu może być podzielony na mniejsze jednostki (podrozdziały) z wyboldowanymi tytułami.
- Po tytułach i podtytułach nie stawiamy kropki.
- W tekście głównym możliwe są wypunktowania: numerowane cyframi (1., 2., 3.), literami (a., b., c.) lub wypunktowania po myślniku (–).
- Tytuły publikacji wzmiankowane w tekście zapisujemy kursywą bez cudzysłowu, tytuły czasopism prosto w cudzysłowie.
- Kursywą zapisujemy także zwroty obcojęzyczne, np. sine qua non, de facto, a priori (kursywa nie obejmuje znaków interpunkcyjnych oddzielających różne tytuły lub zwroty obcojęzyczne).
UWAGA: w innych przypadkach nie stosujemy kursywy.
- W tekście głównym prosimy nie stosować podkreśleń i pogrubień.
- Przywołane po raz pierwszy nazwiska podajemy w pełnym brzmieniu z imieniem, dalej mogą występować tylko nazwiska.
- Wszystkie cytaty dajemy fontem prostym: krótsze w tekście w cudzysłowie, dłuższe niż trzylinijkowe przytaczamy bez cudzysłowu, w osobnym akapicie, oddzielając je z obu stron (od poprzedzającego i następującego po nich tekstu) dodatkową interlinią, wielkość czcionki – 12 pkt., i dodając wcięcie akapitowe.
- Sygnalizując skrócenie cytatu (wycięcie fragmentu), używamy wielokropka w nawiasie kwadratowym […], oddzielonego spacjami od reszty tekstu (tak również sygnalizujemy wycięcie fragmentu początkowego, jeśli cytat nie zaczyna się od początku zdania, i końcowego, jeśli cytat został urwany przed końcem zdania).
- Po cytacie zawsze dajemy informację o źródle, zgodną ze standardami APA w nawiasie (po samym tekście lub po zamykającym cudzysłowie, w przypadku krótszego cytatu), ale przed kropką zamykającą zdanie: cytat (źródło). lub „cytat” (źródło).
- Zapis cytatu w cytacie zaznaczamy cudzysłowem francuskim «».
Zasady sporządzania przypisów i adresów bibliograficznych zgodne ze standardami APA
- Przypisy bibliograficzne zamieszczamy w nawiasach okrągłych w tekście głównym – po właściwym cytacie lub przywołaniu, przed kropką kończącą zdanie lub innym znakiem interpunkcyjnym, jak przecinek czy dwukropek.
- Przypisy zawierające dodatkowy komentarz zamieszczamy na dole strony, numerowane kolejno cyframi arabskimi (1, 2, 3). Jeśli umieścimy w nich odwołanie do jakiejś publikacji lub cytat, musi to być oznaczone jak w przypadku tekstu głównego – informacją w nawiasie okrągłym po tekście lub cytacie.
Przypisy bibliograficzne
Przypisy bibliograficzne w systemie APA są odsyłaczem do pełnego zapisu umieszczonego w bibliografii.
- Monografia, artykuł w czasopiśmie, artykuł/rozdział w publikacji zbiorowej (publikacja wydana drukiem)
nazwisko autora/redaktora, rok wydania, ew. numer strony (przedział z półpauzą bez spacji)
Przykłady:
(Arend, 2017) – bez podawania strony
(Fiała, 1991, s. 340) – powołanie na jedną stronę
(Greif, 2001, s. 55–65) – powołanie na przedział stron
(Blatt, 2010, s. 175 i nn.) – powołanie na fragment zaczynający się na podanej stronie
(Zajączkowski, Sheerin, 1988) – publikacja dwóch autorów
(Juszkiewicz i in., 1993) – publikacja wielu autorów, w przypadku powołania na całą książkę, a nie na pojedynczy tekst
(Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 113–114) – w przypadku tekstu bez podanego autora/redaktora
(Willenberg, 2004; Blatt, 2010) – w przypadku przywołania w jednym przypisie dwóch publikacji, oddzielenie średnikiem
(Proszyk, 2011; Proszyk, 2012) – w przypadku przywołania w jednym przypisie dwóch publikacji tego samego autora, oddzielenie średnikiem
(Gozdawa-Gołębiowski, 1992, s. 357; zob. też: Matusak, 2002, s. 506) – w przypadku, gdy konieczna jest gradacja przywołanych tytułów (zob. też, por. itd.)
UWAGA: jeśli powołujemy się na więcej publikacji danego autora z jednego roku, konieczny jest zapis z litera alfabetu odpowiednią do zapisu w bibliografii: (Gozdawa-Gołębiowski, 1973a)
- Archiwalia
UWAGA: klasyczna APA nie uwzględnia archiwaliów, dajemy więc tutaj opis analogiczny do opisu publikacji wydanej drukiem w ten sposób, by przywoływany tekst był możliwy do odnalezienia w bibliografii.
tytuł dokumentu / nazwisko autora, rok wydania/powstania, ew. numer strony/karty
Przykłady:
(Relacja Adama Przyborowskiego, 1973) – w przypadku powołania na całe źródło
(List M. Jakubika do J. Gozdawy-Gołębiowskiego, b.d.) – w przypadku, gdy dokument nie jest datowany
(Skroczyński, b.d., s. 91) – w przypadku, gdy podany jest autor odrębny od tytułu
(Sprawozdanie z 24 lutego 1943 roku, 1943, s. 1) – w przypadku powołania na konkretny fragment, który jest w źródle paginowanym
(AAN, AK, sygn. 203/X-68, 1943) – w przypadku, gdy powołujemy się na większą jednostkę archiwalną, a nie na pojedynczy dokument (np. cały zespół, teczkę itd.)
Bibliografia
- Monografia:
Nazwisko autora/redaktora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł. Miejsce wydania: wydawca.
Przykłady:
Dunin-Wąsowicz, K. (1983). Ruch oporu w hitlerowskich obozach koncentracyjnych 1933–1945. Warszawa: PWN.
Bem, M. (red.). (2012). Sobibór. Bunt wobec wyroku. Warszawa: Ośrodek Karta.
Segev, T. (2012). Siódmy milion. Izrael – piętno Zagłady (tłum. B. Gadomska). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. – w przypadku książki tłumaczonej
Oster, M. (2006). Gehinom znaczy piekło. Przeżyłem getto i dziewięć obozów (oprac. E.H. Łazoryk). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. – analogicznie w przypadku konieczności dodania innej informacji, np. o opracowaniu
Sofsky, W. (2008). Die Ordnung des Terrors: Das Konzentrationslager. (wyd. 6). Frankfurt am Main: S. Fischer Verlag. – w przypadku kolejnego wydania
Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. (1924), t. IV: Województwo lubelskie. Warszawa: GUS. – w przypadku tekstu bez podanego autora/redaktora
- Artykuł w czasopiśmie
Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł [prosty!], Tytuł czasopisma, nr/tom, strony.
Przykłady:
Maciejewski, M. (1981). Rozwój narodowosocjalistycznej ideologii w Niemczech po pierwszej wojnie światowej, Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi, nr 7, s. 57–112.
Głownia, J., Rażmowski, W. (1990). Akcja na obóz zagłady w Treblince. Ocalmy od zapomnienia, Barbakan. Kwartalnik Turystyczno-Krajoznawczy Mazowsza, nr 3/142, s. 27–36.
Bitwa niemiecko-niemiecka (1943). Biuletyn Informacyjny, nr 35, s. 7. – w przypadku gdy nie ma oznaczonego autora
- Artykuł/rozdział w publikacji zbiorowej
Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł artykułu. W: Inicjał imienia, Nazwisko redaktora (red.), Tytuł publikacji (strony). Miejsce wydania: wydawca.
Przykłady:
Gawron, E. (2012). Powojenna emigracja Żydów z Polski. Przykład Krakowa. W: M. Adamczyk-Garbowska, F. Tych (red.), Następstwa zagłady Żydów. Polska 1944–2010 (s. 413–440). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Skibińska, A. (2018). Powiat biłgorajski. W: B. Engelking, J. Grabowski (red.), Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski, t. I (s. 191–382). Warszawa: Centrum Badań nad Zagładą Żydów. – w przypadku publikacji wielotomowej
Höss, R. (1972). Wspomnienia Rudolfa Hössa. W: Oświęcim w oczach SS. Höss, Broad, Kremer (wybór, oprac. i przypisy J. Bezwińska, D. Czech; tłum. E. Kocwa, J. Rawicz). Oświęcim: Państwowe Muzeum w Oświęcimiu. – w przypadku konieczności zapisu opracowania i tłumacza
- Publikacje internetowe
Nazwisko autora, Inicjał imienia. (rok wydania). Tytuł tekstu. Pobrane z: adres strony [dostęp: data dzienna].
Przykłady:
Rusiniak-Karwat, M. (2017). 60. rocznica śmierci Emila Sommersteina. Pobrane z: https://sztetl.org.pl/pl/aktualnosci/60-rocznica-smierci-emila-sommersteina [dostęp: 13.09.2019].
Historia. Pobrane z: http://www.jhi.pl/instytut/historia [dostęp: 17.05.2018]. – w przypadku, gdy autorstwo nie jest oznaczone
- Archiwalia
Tytuł. (rok wydania). Nazwa archiwum, Zespół, sygn., ew. karta/strona.
Przykłady:
Relacja Adama Przyborowskiego, 27 sierpnia 1973 roku. (1973). AAN, AGG, sygn. 42, k. nlb.
List M. Jakubika do J. Gozdawy-Gołębiowskiego. (b.d.). AAN, AGG, sygn. 42., k. nlb. – w przypadku, gdy dokument nie jest datowany
Skroczyński, A. (b.d.). Zarys historii Obszaru Warszawskiego ZWZ i AK. Relacja Albina Skroczyńskiego. AAN, IH PAN, sygn. A178/6. – w przypadku, gdy podany jest autor odrębny od tytułu
Sprawozdanie z 24 lutego 1943 roku. (1943). AAN, Antyk, sygn. 228/17-6, t. I, k. 34. – w przypadku powołania na konkretny fragment, który jest w źródle paginowanym
AAN, AK, sygn. 203/X-68. (1943). – w przypadku, gdy powołujemy się na większą jednostkę archiwalną, a nie na pojedynczy dokument (np. cały zespół, teczkę itd.)
Ustawa z dnia 27 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. (2018). Dz.U. 2018 poz. 1277. Pobrane z: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180001277 [dostęp: 03.09.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie
Gross Daniel Bernard. (b.d.). W: Baza danych parlamentarzystów RP z okresu międzywojennego. Pobrane z: https://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000000499&find_code=SYS&local_base=ARS10 [dostęp: 03.09.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie
Relacja Franciszka Bachniaka. (1948). Pobrane z: www.zapisyterroru.pl/dlibra/publication/2764/edition/2745/content [dostęp: 28.08.2019]. – w przypadku gdy źródło jest dostępne w Internecie
UWAGA: jeśli powołujemy się na więcej publikacji danego autora z jednego roku, konieczny jest zapis z litera alfabetu odpowiednią do zapisu w bibliografii (zob. bibliografia):
Gozdawa-Gołębiowski, J. (1973a). W obozie zagłady, Za i Przeciw, nr 42, s. 16–17.
Gozdawa-Gołębiowski, J. (1973b). Spisek, Za i Przeciw, nr 44, s. 16–17.
UWAGA: adresy bibliograficzne książek rosyjskojęzycznych winny być transliterowane według https://sjp.pwn.pl/zasady/308-76-B-Transkrypcja-wspolczesnego-alfabetu-rosyjskiego;629697.html
Inne kwestie wydawnicze (wielkie litery, skróty itp.):
- Małą literą piszemy nazwy godności: prezydent RP, premier, dowódca AK, papież (papież Jan Paweł II, papież Polak).
- Pisownię wielkimi literami można stosować pod warunkiem, że nazwa odnosi się do konkretnej osoby i występuje w pełnym brzmieniu, np.: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spotkał się z gen. Andersem.
- Małą literą piszemy nazwy wydarzeń historycznych, chyba że słownik podaje inaczej, np. wojna światowa, stan wojenny, zimna wojna.
- Wielkie litery przy poniższych wyrażeniach: Powstanie Warszawskie, Okrągły Stół, Rząd Polski na Uchodźstwie (przy użyciu pełnej nazwy), „Solidarność” (rozumiana jako ruch społeczny; związek zawodowy – NSZZ „Solidarność”), Naczelny Wódz (Sikorski – premier i Naczelny Wódz), Gestapo
- Przełom lat w datach: (istotne przy podpisywaniu zdjęć) 1939/1940.
- Skróty i liczby: tys. (ale 5432, 10 123), mln, proc. ok. (na początku zdania: Około), na przykład;
- Rozwinąć r. – rok, w. – wiek
- Daty życia: 1920–2010 lub ur. 1920 w Warszawie, zm. 2010 w Krakowie
- Zapis lat: 1987–1989, a nie 1987-89, zawsze z półpauzą (–) bez spacji
- II wojna światowa, a nie druga wojna światowa
- lata sześćdziesiąte
- Stosujemy odsyłacz zob., a nie patrz
- Tytuły naukowe: prof., dr, ks. (na początku zdania Profesor, Doktor, Ksiądz)
- Błędy w tytułach, datach, tekstach cytowanych itp. zaznaczamy [sic!].