Ratowanie Żydów przez Polaków podczas II wojny światowej | seminarium - Instytut Pileckiego
Zachęcamy do wysłuchania seminarium prof. Limore Yagil (Université Paris Sorbonne – Paris IV, Bar-Ilan University). Jako koreferent wystąpiła dr hab. Agata Mirek (prof. KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II).
Od 15 lat we współczesnej historiografii jesteśmy świadkami walki między historykami: tymi, którzy akceptują fakt, że Polacy ratowali Żydów, a tymi, którzy wolą uwypuklać przypadki, gdy Polacy – powodowani chciwością lub antysemityzmem, a także ze strachu przed Niemcmi – zabijali swoich żydowskich sąsiadów. Opierając się na własnych badaniach dotyczących metod ratowania Żydów we Francji pod okupacją (1940- 944), publikowanych od 2005 r., prof. Limore Yagil proponuje drogę pośrednią. Profesor Yagil podkreśla, że rolą historyka nie jest osądzanie, tylko zrozumienie, zaś w konsekwencji najważniejsze są odważne akty obywatelskiego nieposłuszeństwa wybranych osób, które umożliwiły uratowanie kilku tysięcy Żydów. Istotne jest także zrozumienie, dlaczego inne próby ratowania Żydów się nie powiodły. Seminarium naukowe online było prowadzone na platformie Zoom.us. Wykład odbył sie w języku francuskim; zapewniliśmy tłumaczenie symultaniczne.
Zobacz także
- Jedna wskazówka - Obława Augustowska oczami rodzin. Reportaż audio
podcast
Jedna wskazówka - Obława Augustowska oczami rodzin. Reportaż audio
Reportaż „Jedna wskazówka” Martyny Wojtkowskiej, powstał z okazji 80. rocznicy Obławy Augustowskiej.
- Poznaniacy mówią „DOŚĆ!" - reżim wysyła czołgi. #gieldahistorii odc. 50
podcast
Poznaniacy mówią „DOŚĆ!" - reżim wysyła czołgi. #gieldahistorii odc. 50
Poznań, 28 czerwca 1956 roku. Robotnicy wychodzą na ulice z okrzykiem: „DOŚĆ!”.
- Modlitwa i praca – resocjalizacja w carskim więzieniu #gieldahistorii odc. 49
podcast
Modlitwa i praca – resocjalizacja w carskim więzieniu #gieldahistorii odc. 49
Więzienie na Rakowieckiej w Warszawie – dziś kojarzone z czasami PRL, ale jego historia sięga znacznie dalej. W tym odcinku cofamy się do początków XX wieku, gdy carskie władze budowały tu nowoczesny – jak na tamte czasy – kompleks penitencjarny.