II Wojna Światowa: świadkowie i pamięć | Część 3: Wojna o pamięć - Instytut Pileckiego
Zapraszamy do wysłuchania ostatniego webinarium w ramach cyklu „II WOJNA ŚWIATOWA: ŚWIADKOWIE I PAMIĘĆ”, organizowanego wspólnie przez Instytut Pileckiego i Muzeum Narodowe II Wojny Światowej w Nowym Orleanie.
Trzecie spotkanie poświęcono kulturze pamięci i rozbieżności narracji o II Wojnie Światowej. Dymiące kominy Auschwitz, ruiny Londynu, bitwa o Monte Cassino, wybuch bomby atomowej, ustalenia w Jałcie – czy możemy mówić o wspólnym mianowniku, tożsamym dla wszystkich narodów, które zostały dotknięte wydarzeniami sprzed 76 lat? Na te i inne pytania odpowiedzieli goście dr. Wojciecha Kozłowskiego (Instytut Pileckiego): dr Alexandra Richie (historyk), dr Gordon „Nick” Mueller i dr Robert Citino (Muzeum Narodowe II Wojny Światowej w Nowym Orleanie) oraz Tomasz Stefanek (Instytut Pileckiego).
Paneliści:
dr Robert Citino, dyrektor wykonawczy Instytutu Badań nad Wojną i Demokracją oraz Samuel Zemurray Stone Senior Historian. Uznany historyk wojskowości i naukowiec, autor dziesięciu książek, m.in. „Odwrót Wehrmachtu: Prowadzenie przegranej wojny 1943 r.”, „Zagłada Wehrmachtu: Kampanie 1942 roku” oraz „The German Way of War: From the Thirty Years' War to the Third Reich”, a także wielu artykułów na temat II wojny światowej i XX-wiecznej historii wojskowości. Regularnie udziela wywiadów i publikuje w czasopismach popularnonaukowych, takich jak „World War II”. Dr Citino jest blisko związany z amerykańskim wojskiem; przez rok wykładał na Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point, a przez dwa lata na uczelni wojskowej U.S. Army War College.
Gordon „Nick” Mueller jest dyrektorem i emerytowanym dyrektorem generalnym Muzeum Narodowego II Wojny Światowej w Nowym Orleanie. Dr Mueller asystował historykowi Stephenowi Ambrose’owi przy założeniu instytucji, która z początku nosiła nazwę The National D-Day Museum. Przewodniczył organizacji jako prezes zarządu od 1998 roku, podczas pozyskiwania funduszy i budowy muzeum, do wielkiego otwarcia 6 czerwca 2000 roku. Na stanowisku dyrektora i dyrektora generalnego kształtował rozwój, wizerunek i społeczne oddziaływanie muzeum. Odegrał kluczową rolę w zebraniu ponad 280 mln dolarów z kwoty 400 mln dolarów potrzebnych na rozbudowę muzeum w centrum Nowego Orleanu. Mueller objął stanowisko dyrektora i emerytowanego dyrektora generalnego w lipcu 2007 roku, kiedy głównym kierownikiem muzeum został dotychczasowy zastępca dyrektora wykonawczego i dyrektor ds. operacyjnych Stephen Watson. Zanim dr Mueller rozpoczął karierę muzealniczą, przez 33 lata pracował jako profesor historii europejskiej na uniwersytecie w Nowym Orleanie. Za czasów profesury zajmował również stanowisko dziekana, rektora oraz założyciela i prezesa Parku Badań Naukowych i Technologii [Research and Technology Park]. Jest także założycielem Metropolitan College i sieci kampusów regionalnych, Rady Biznesu i Szkolnictwa Wyższego [Business-Higher Education Council] i międzynarodowych programów studenckich, w ramach których od 1973 roku już ponad 10 tys. studentów miało okazję studiować w 10 różnych państwach. Pracował także na stanowiskach kierowniczych w narodowych związkach szkolnictwa wyższego. Jest członkiem University Continuing Education Hall of Fame. Jego pasje to podróże, narciarstwo i żeglarstwo. Dr Mueller otrzymał tytuły naukowe uczelni Stetson University (BA) oraz uniwersytetu Karoliny Północnej (magisterium i doktorat), a także kształcił się podyplomowo na Uniwersytecie Yale, Uniwersytecie Harvarda i kilku uniwersytetach europejskich.
Tomasz Stefanek, historyk idei, kierownik programowy Instytutu Pileckiego. Ekspert w dziedzinie historii w przestrzeni publicznej i kultury pamięci. Realizował projekty badawcze, edukacyjne i wystawiennicze we współpracy z Muzeum Historii Polski i Muzeum Powstania Warszawskiego, m.in. wystawę „Warschauer Aufstand / Warsaw Rising 1944” w muzeum Topografii Terroru w Berlinie (2014). Współtwórca wystawy stałej Muzeum Emigracji w Gdyni (2015), kolekcji cyfrowej „Zapisy Terroru” (2016) oraz kurator wystawy „Lemkin: Świadek wieku ludobójstwa” (2018) zorganizowanej przez Instytut Pileckiego. Autor i redaktor książek oraz artykułów na temat filozofii politycznej, historii idei i kultury pamięci.
Moderacja:
dr Wojciech Kozłowski, dyrektor Instytutu Pileckiego, ośrodka badawczego z siedzibą w Warszawie, redaktor naczelny wydawanego przez Instytut czasopisma naukowego „Studia nad Totalitaryzmami i Wiekiem XX”. Absolwent historii na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat w zakresie mediewistyki obronił na Central European University w Budapeszcie. Był stypendystą New Europe College w Bukareszcie, jako visiting scholar prowadził badania na Wydziale Historii Uniwersytetu Harvarda.
Zobacz także
- Dzieci i wojna - dyskusja po premierze audioserialu „W Nowej Zelandii zaczyna się dzień. Opowieść o dzieciach z Pahiatua”
debata
Dzieci i wojna - dyskusja po premierze audioserialu „W Nowej Zelandii zaczyna się dzień. Opowieść o dzieciach z Pahiatua”
Dokładnie w 80. rocznicę przybycia polskich dzieci do Pahiatua w Nowej Zelandii, odbyła się premiera audioserialu, który opowiada niezwykłą historię odnalezienia domu na drugim końcu świata.
- Zbiorowa niewinność – dr Anna Kwiatkowska o książce Samuela Salzborna #rozmowyoksiążkach odc. 2
debata
Zbiorowa niewinność – dr Anna Kwiatkowska o książce Samuela Salzborna #rozmowyoksiążkach odc. 2
Zapraszamy do wysłuchania drugiego odcinka cyklu „Rozmów o książkach” prezentujemy tytuł „Zbiorowa niewinność. Wypieranie Szoah z niemieckiej pamięci” Samuela Salzborna, wydany w 2022 roku przez Instytut Pileckiego w przekładzie Kamila Markiewicza.
- Jak państwo zwalczało prywatną inicjatywę #gieldahistorii odc. 21
podcast
Jak państwo zwalczało prywatną inicjatywę #gieldahistorii odc. 21
System komunistyczny zakładał likwidację prywatnej własności, ale faktycznie nie mógł się bez niej obejść. Prywaciarze dostarczali konsumentom tego wszystkiego, czego niewydolna gospodarka socjalistyczna nie była w stanie wytworzyć.