„Co to jest ogród jordanowski?” – pytał w tytule broszury z 1938 roku anonimowy autor, odpowiadając: „pewien określony i zamknięty teren, przeznaczony wyłącznie dla dzieci do lat czternastu, odpowiednio urządzony i prowadzony według wypracowanego systemu, mającego na celu fizyczny i moralny rozwój dziecka. (…) Tylko ogród jordanowski jest idealnym miejscem codziennego spaceru dla dziecka bez względu na porę roku i pogodę”.
„Półtora wieku walk, krwawych i ofiarnych, znalazło swój tryumf w dniu dzisiejszym. Półtora wieku marzeń o wolnej Polsce czekało na ziszczenie w obecnej chwili. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej ciężkiej nocy cierpień. W tej godzinie wielkiego serc polskich bicia czuję się szczęśliwym, że przypadł mi zaszczyt otwierać sejm polski, który znowu będzie domu swego ojczystego jedynym panem i gospodarzem” – mówił w lutym 1919 roku podczas inauguracji Sejmu Ustawodawczego w budynku przy ulicy Wiejskiej Józef Piłsudski.
We wrześniu 1942 r. polscy żołnierze podziemia starli się z Niemcami w Różkach pod Radomiem. Przy Polakach znaleziono pistolety Vis, produkowane przez radomską Fabrykę Broni. Spowodowało to krwawy odwet Niemców na jej pracownikach.
Stawiając sobie za cel likwidację polskich elit i walkę z Podziemiem, Niemcy konsekwentnie prześladowali polskie duchowieństwo. Masakra w Domu Pisarzy na ul. Rakowieckiej 61 na początku Powstania Warszawskiego nie ma żadnego innego wytłumaczenia. Na pytanie, co się stanie z duchownymi z klasztoru, jeden z Niemców miał odpowiedzieć „Ich werde jeden Priester niederschießen (Zastrzelę wszystkich księży)” – wspomniał o. Aleksander Kisiel SJ.
Kelnerka, pracowniczka poczty i właścicielka restauracji. Przed wojną wiodły spokojne i stateczne życie, by po jej wybuchu przeistoczyć się w brutalne sadystki. Therese Brandl, Luise Danz i Alice Orlowski okazały się jednymi z największych zbrodniarek w KL Auschwitz.
Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego jako jedna z pierwszych instytucji na świecie otrzyma dokumenty Komisji Narodów Zjednoczonych do spraw Zbrodni Wojennych.
W 73. rocznicę wyzwolenia niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego udostępnia w bazie świadectw „Zapisy Terroru” zeznania ocalonych z obozu – Żydów, Polaków, Romów, Rosjan i osób wielu innych narodowości. Około 1000 świadectw zgromadzono tuż po zakończeniu II wojny światowej na potrzeby dwóch najważniejszych procesów w sprawie obozu. Jest to największy na świecie zbiór relacji procesowych o Auschwitz-Birkenau.
24 listopada 1947 roku cała Polska wstrzymała oddech i zwróciła swoją uwagę na salę Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie rozpoczynał się proces czterdziestu członków załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Sala rozpraw była wypełniona po brzegi, a na zewnątrz budynku zamontowano głośniki, by wszyscy zainteresowani mogli śledzić przebieg rozprawy. Obecni byli również obserwatorzy zagraniczni – prasa, przedstawiciele konsulatów i ambasad z krajów leżących po obu stronach żelaznej kurtyny. Zbrodniarzy sądził Najwyższy Trybunał Narodowy, polski odpowiednik Trybunału Norymberskiego.
„Pierwszym krokiem w stronę przepracowania traumy, a także moralnym obowiązkiem wobec ofiar, jest artykulacja bolesnych wydarzeń. Na tym polega wartość “Zapisów Terroru””.
Głos ofiar i świadków totalitarnych zbrodni